Je was journalist en bent op een gegeven moment overgestapt naar het onderwijs. Vanwaar deze carrièremove?

“Na een jarenlange loopbaan als journalist ging het toch een beetje knagen: ik wilde graag iets meer betekenen voor de samenleving. Het basisonderwijs leek mij de beste plek om dat voor elkaar te krijgen. Op mijn 35^ste hakte ik de knoop door. Als je het niet probeert, weet je nooit of het bij je past en krijg je misschien spijt. Ik heb m’n baan opgezegd en ik kon direct starten als ‘hij-instromer’, een traject om meer mannen voor de klas te krijgen. Bij een basisschool kon ik vier dagen per week voor de klas staan en daarnaast ging ik een dag per week naar de pabo. Dan zou ik in twee jaar klaargestoomd zijn. Dat klonk mij als muziek in de oren: een carrièreswitch waarbij je meteen aan de slag kunt!”

Waarom ben je na twee jaar weer gestopt?

“Ik heb het werk erg onderschat; er komt zoveel bij kijken. Daarbij was ik heel slecht in ordehouden: de scharen en lijmpotjes vlogen soms letterlijk om m’n oren! Het was bovendien een pittige school met kinderen waar ik mijn handen vol aan had. Ik voelde me steeds meer politieagent en steeds minder leerkracht. Daardoor was ik voor de kinderen geen leukere meester. Daarnaast heb ik me verkeken op de hoeveelheid rompslomp die erbij komt kijken. De balans tussen de tijd die ik in onderwijs kon steken en al het gedoe eromheen, was zoek. Aan het eind van de dag had ik vaak wel alle administratie over mijn leerlingen verwerkt, maar nog geen les kunnen voorbereiden. Daar werd ik moedeloos van. Het is beslist nuttig om veel over je leerlingen vast te leggen, maar je kunt daarin ook doorslaan. Eén ding is zeker: lesgeven is een vak apart en ik bleek er gewoon niet goed genoeg in te zijn.”

Heb je toen je oude werk weer opgepakt?

“Ik ben eerst een tijdje van dit avontuur bijgekomen, want ik zat er best wel doorheen. Toen ben ik gaan opschrijven wat ik allemaal had meegemaakt: de leuke dingen maar zeker ook de minder leuke dingen. Dat bleek voldoende stof te zijn voor mijn eerste boek ‘Meester Mark draait door’. Het boek werd tot mijn eigen verrassing al snel een succes bij leerkrachten, die mijn verhalen vaak herkenbaar vonden. Daardoor ben ik blijven schrijven over het onderwijs. Geen handleidingen met theoretische bespiegelingen, maar boeken vol grappige, en soms ontroerende anekdotes uit de praktijk.  Voor mijn laatste boek heb ik ruim 200 gesprekken gevoerd met leerkrachten uit heel Nederland. Overl alle thema’s die aan bod komen heb ik op social media ook enquêtes gehouden; daar werd vaak door meer dan 1.000 leerkrachten op gereageerd. Vooral over alle praktische zaken waar je als leerkracht tegenaan loopt. Vandaar dat het een survivalgids is geworden, met tips om heelhuids door het schooljaar te komen.”

Heb je nog een goede tips van leerkrachten ontvangen hoe je de soms lastige adviesgesprekken over schoolkeuze met ouders kunt voeren?

Tips voor adviesgesprekken over schoolkeuze

Over de communicatie:

Tegenwoordig gaat de communicatie met ouders vaak via je telefoon. Zorg ervoor dat je in het weekend niet op de app bereikbaar bent, anders blijf je vragen krijgen die niet altijd even dringend zijn. Als er echt iets belangrijks is, bellen ze wel. Dus nu even niet!

Vroeger kwamen ouders je wat vragen, tegenwoordig komen veel ouders je wat vertellen. Dat vergt wel van je dat je stevig in je schoenen moet blijven staan en rustig moet blijven.

De negatieve gesprekken zijn uitzonderingen, maar komen wel wat vaker voor dan vroeger. Trek een grens en als ze die overgaan, geef dan aan dat je dat niet tolereert. Kap het gesprek af en vraag vriendelijk of ze het lokaal willen verlaten.

Als je denkt dat het een lastig gesprek gaat worden, vraag dan of een collega erbij kan zijn. Zoek hulp.

Over het schooladvies:

Ouders hopen soms op een bepaald advies. Zorg dan dat je transparant en duidelijk bent: dan moet er dit aan je werkhouding veranderen, dat aan je huiswerk, dat aan je cijfers, zodat ouders en de leerling weten waar ze aan toe zijn.

Door internet zijn ouders steeds meer in staat om zelf informatie te vinden die zij relevant vinden voor het schooladvies. Daarom is het belangrijk om tijdens het adviesgesprek zelf goedbeslagen ten ijs te komen. Laat zien dat jij de expert bent en dat je weet waar je het over hebt.

Wees duidelijk: als het advies tegenvalt, wordt er wel eens gediscussieerd; zit het vwo-advies er nou echt niet in? Laat dan ziet hoe het advies tot stand is gekomen, zodat je het goed kunt onderbouwen. Wees open en blijf vooral altijd rustig.

Uiteindelijk willen ouders natuurlijk het beste voor hun kind en er samen met de school uitkomen. En meestal lukt dat gelukkig ook wel.

Meer tips die meester Mark heeft ontvangen, kun je lezen in zijn nieuwste boek ‘Survivalgids voor juffen en meesters’. Het boek kun je hier bestellen.

Wil je meester Mark ook volgen op Facebook of Instagram? @meestermark